دوره 7، شماره 13 و 14 - ( فصلنامه نقد کتاب کلام فلسفه و عرفان 1396 )                   جلد 7 شماره 13 و 14 صفحات 307-297 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML Print


چکیده:   (5110 مشاهده)
در این مقاله به معرفی و ارزیابی انتقادی کتاب پدیدارشناسی هگل و تبارشناسی فوکو[i] نوشتۀ اِوانجلیا سِمبو[ii] پرداخته‌ایم. این کتاب از پنج فصل تشکیل شده و نویسنده در این کتاب کوشیده نشان دهد که پدیدارشناسی هگل و تبارشناسی فوکو درعین‌حال که هرکدام به سنت‌های متفاوت فلسفی تعلق دارند، ولی از چند جنبه به هم شبیه‌اند. مثلاً هر دو ثنویت­های فلسفی (نظیر سوژه/ اوبژه) را رد می­کنند و هر دو رویکردی تاریخی اتخاذ می کنند. سِمبو در این کتاب هگل را در کنار فوکو بیشتر یک فیلسوف پست‌مدرن معرفی می­کند تا فیلسوف نظام‌ساز مدرن مثل کانت. در فصل پایانی نیز نویسنده کوشیده اهمیت و تبعات هر دو رویکرد را در علوم اجتماعی و علوم انسانی با تکیه بر هرمنوتیک گادامری و هابرماسی در افق تبارشناسی و پدیدارشناسی نشان دهد.
 
[i]. Hegel’s Phenomenology and Foucault’s Genealogy
[ii]. EvangeliaSembou
متن کامل [PDF 553 kb]   (1 دریافت)    
نوع مطالعه: نقد و بررسی | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1396/10/25 | پذیرش: 1396/10/25 | انتشار: 1396/10/25

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.